ВІД СТРАТЕГІЧНОГО ПАРТНЕРСТВА ДО ОБМЕЖЕНОЇ СПІВПРАЦІ. ПОЛЬСЬКО-УКРАЇНСЬКІ ВІДНОСИНИ 2015 -2019

Maciej Mruz

Анотація


Існуюча до теперішнього часу модель польсько-українських взаємин вичерпалась, а нова знаходиться лише в фазі in statu nascendi. Головна суперечність основних інтересів Києва і Варшави супроводжувалася тоді і залишається актуальною до сьогоднішнього дня. В той час як Україна пошукує шляхів до інтеграції і потребує сильної Європи, ставлячи на Париж і Берлін, отже ipso facto на зміцнення європейської спільноти, Польща обрала шлях євроскептицизму і quasi ягеллонської політики.

Концепція доброї зміни потягнула за собою найсерйознішу за чверть століття реорієнтацію в сфері зовнішньої політики Польщі, а здивування посторонніх спостерігачів, в тому також в Україні, мусить викликати факт, що так звана польська східня політика, як за часів коаліції Громадянської платформи - Польської селянської партії, так і об”єднананих правих сил під керівництвом Права і Справедливості, реалізує теж саме товарисько-експертське коло. Після кількох років урядування правих сил, українські аналітики помічають зростаючий процес деградації значення Польщі в Європі і співіснуючий з ним зріст конфронтаційних тенденцій також по відношенню до держав з поза Європейського Союзу, в тому в відносинах з Україною. Йдеться, в першу чергу про політичний вимір, але також символічний, а символи в політиці також багато означають.

Ключові слова: Польща, Україна, Європейський Союз, НАТО, Сполучені Штати Америки, Російська Федерація, Міжмор’я, Федеративна Республіка Німеччина.

Повний текст:

PDF (Polish)

Посилання


  1. M. Mróz, Ukraina i Polska w obliczu nowych wyzwań w dziedzinie współpracy wielostronnej i bezpieczeństwa [w] „Visnyk of the Lviv University, Series International Relations”, Lviv 2017, Nr 43, s. 22-28.
  2. Raport - Jaka zmiana? Założenia i perspektywy polityki zagranicznej rządu PiS. Raport przygotowany przez grupę ekspertów powołaną w 2016 roku przez Fundację im. Stefana Batorego. Zadaniem tej grupy jest monitorowanie i refleksja nad polityką zagraniczną Polski. W jej skład weszły osoby związane z różnymi think tankami i organizacjami: Adam Balcer z WiseEuropa, Piotr Buras z warszawskiego biura Europejskiej Rady Spraw Zagranicznych (ECFR), Grzegorz Gromadzki z Fundacji im. Stefana Batorego oraz Eugeniusz Smolar z Centrum Stosunków Międzynarodowych.
  3. W. Konończuk, Czas na doktrynę postgiedrojciowską wobec Ukrainy [w] „Nowa Europa Wschodnia”, 1/2018, s. 23-37.
  4. Publikacja K. Pełczyńskiej-Nałęcz Pożegnanie z Giedroyciem powstała w ramach programu Otwarta Europa Fundacji im. Stefana Batorego.
  5. Wywiad z prof. Jarosławem Hrycakiem z Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego z dnia 2 XII 2016 roku zob. http://wyborcza.pl/7,75968,21060081,ukrainski-historyk-takiej-polski-juz-nam-nie-potrzeba.html, (dostęp III 2019 r.)
  6. Ostatnio szeroko na ten temat zob. M. Mróz, Wielki projekt małych krajów. Od Międzymorza do Trójmorza w polityce zagranicznej Polski w dobie drugiego rządu Prawa i Sprawiedliwości [w] „ Dyplomacja i Bezpieczeństwo. Polityka zagraniczna Polski wobec państw, regionów i organizacji” red. M. Mróz i A. Drzewicki, Nr 1(5) 2017/2018, Wrocław 2018, s. 15-40.
  7. Polityka wschodnia do odśnieżenia, Z Agnieszką Romaszewską-Guzy, szefową telewizji Biełsat rozmawia Jakub Benedyczak [w] „Nowa Europa Wschodnia”, 3-4, 2018, s. 46.
  8. D. Szeligowski, Prezydent Wołodymyr Zełenski. Gdy fikcja staje się rzeczywistością [w] „Polski Przegląd Dyplomatyczny, nr 3 (78), Warszawa 2019, s. 92-98.




DOI: http://dx.doi.org/10.30970/vir.2020.48.0.11038

Посилання

  • Поки немає зовнішніх посилань.